Your day

Mijn dag, vandaag zondag middag. Vanmorgen op mijn gemak wakker geworden, gedoucht. We, vriendje en ik, zijn nog even wezen kijken in het gloednieuwe huis van vrienden van ons. Na een tijdje zoeken hebben ze een prachtig nieuwbouw appartement gekocht op de achtste etage. Ik was op slag verliefd! De woonkamer heeft mooie grote ramen, dat vind ik sowieso al mooi omdat je dan zo'n mooie en ruime lichte kamer creëert, maar ook een waanzinnig uitzicht over Rotterdam. Mooi, groot, licht, ruim huis! Het is nieuwbouw en dus kaal, ze hebben er nog wel even een karweitje aan, maar dat wordt vast mooi.

Na de bezichtiging ben ik thuis afgezet en vertrok vriendlief richting de Kuip, waar Feyenoord om 14:30 uur tegen Malaga een wedstrijd zou spelen. Erwin is een echte Feyenoorder. Dus compleet met seizoenkaart gaat hij naar alle thuiswedstrijden in de Kuip en soms een paar uitwedstrijden.

Thuis aangekomen heb ik even een komkommertje voor mezelf gesneden om mee te nemen naar mijn werk. Ik moest helaas fietsen, omdat Erwin de auto had, dus ik fietste nog even langs de Appie voor een maaltijd en ik ging op weg naar mijn werk. Ik werk als receptioniste in een woon- en zorgcentrum op oproepkracht-basis, wat heel leuk is. In de weekenden is het alleen erg stil, maar ach... Ik moet tot 21:00 uur werken en dan fiets ik weer lekker naar huis, naar mijn vriendje. Stom genoeg alleen mijn oordopjes vergeten, dan zelf maar zingen op de fiets ;-)

Dat was mijn dag. Hoe zag jullie zondag eruit? Nog wat zinvols gedaan of genoten van een heerlijke luie zondag?

Fotografe in spe

Door blogs van Alyssa, Annemerel en Ashley ben ik zeer geïnteresseerd geraakt in fotografie. Al een tijdje speelt het idee in mijn hoofd om ooit een cursus fotografie te gaan volgen. Ik bedacht me dat het een mooie aanvulling is op mijn opleiding en dadelijk mijn baan als journaliste. Schrijven en fotografie in één, geweldig lijkt me dat. Als een droom!

Dus zodoende heb ik een verjaardagscadeau bedacht. Al jaren weet ik niet wat ik moet vragen, maar dit jaar niet. Want ik wil een spiegelreflexcamera! Ik wil hem het liefste nu al, maar ik ben pas in december jarig. Het zijn dure dingen, dus vraag ik aan iedereen geld en de laatste beetjes kan ik dan zelf bij leggen. Mijn keus neigt naar de Nikon, welke geen idee. Heb mijn oog nu laten vallen op de D3100. Maar ze zijn allemaal mooi. Waarom Nikon? Geen idee. Het blijkt na wat speuren op internet een eeuwige strijd tussen de Canon en de Nikon. Maar ik weet het nog niet.

Wat ik wel weet is dat ik niet kan wachten tot het december is, klinkt raar, ik weet het. Maar wat heb ik zin om te gaan fotograferen. In de zomervakantie ben ik al een beetje bezig geweest met mijn compact camera: een Casio Exilim. Die camera heeft extra functies voor bijvoorbeeld water of portret. Zo heb ik op het strand de golven gefotografeerd, spelende kinderen en een zonnende Erwin. Ik kan niet wachten tot ik mijn spiegelreflexcamera in mijn handen heb. Hoewel ik er nog niet helemaal uit ben wat voor één. En dan nog een cursus fotografie, het lijkt me wel wat om na mijn studie een avondcursus daarvan te gaan doen.

Hebben jullie nog aanraders qua camera en cursussen?

Your definition of love

Wat is liefde? Dat vind ik een onwijs moeilijke vraag te beantwoorden. Want wanneer houd je echt van iemand? En hoe weet je dat eigenlijk? Verliefdheid is niet zo moeilijk, dat kunnen we voelen in onze buik. Maar houden van is een heel ander verhaal.

Volgens de Van Dale is liefde warme genegenheid. Ik denk dat het bij liefde erom gaat dat je elkaar respecteert en accepteert zoals die gene is. Dat je niet van elkaar verwacht om te veranderen. Als je van iemand houdt, wil je nooit meer zonder die persoon. Dat je het gevoel hebt dat je wereld zal instorten mocht dat wel gebeuren. Natuurlijk zijn er verschillende vormen van liefde, de liefde voor je vriend of vriendin, man of vrouw, de liefde voor je ouders en kinderen, liefde voor opa's, oma's, tantes en ooms. Maar ik denk dat respect en acceptatie de belangrijkste dingen zijn. Natuurlijk komen daar ook andere dingen bij kijken.

Ik vind het toch moeilijk te definiëren. Wat denken jullie? Wat is liefde?

What you ate today

Het is geen geheim dat ik te zwaar ben. Sinds een paar maanden loop ik bij een diëtiste en ben ik voor het eerst in jaren serieus bezig met afvallen. Eten is iets dat altijd door mijn hoofd maalt, ik denk er constant aan. Dat is niet goed dat weet ik, maar dat is niet iets dat je zomaar opzij kan schuiven. Ik geloof wel dat het steeds minder zal worden, maar nu beheerst het nog behoorlijk mijn leven. Maar vandaag kan ik met trots vertellen wat ik gegeten heb.

Vanmorgen, na mijn eindelijk heerlijke uitslapen, heb ik vier crackers op met paturain light. Zalig vind ik dat. Ik ben een brood mens. Heerlijk. Verder heb ik een appel vandaag op en een kan water. Mijn avondmaaltijd bestond uit kipfilet, gebakken aardappeltjes en sla. Jammie! En best gezond :-) Ik mis alleen nog mijn glas melk, maar vanavond neem ik nog lekker een bak yoghurt.

Wat heb jij gegeten vandaag?

Your parents

23 en een half jaar geleden werd ik geboren in Dordrecht. Mijn ouders woonden toen samen in Zwijndrecht, Zwijndrecht had toentertijd nog geen ziekenhuis, en waren net een jaar getrouwd. Kort na mijn geboorte verhuisden we naar Rotterdam, in een flat. Mijn ouders wonen daar nog steeds, maar ik ben sinds een jaar het huis uit.

Mijn moeder is één van acht kinderen. Dat was in die tijd blijkbaar normaal. Ze heeft vijf zussen en twee broers. Ik weet nog dat we vroeger zo'n knusse familie waren, met kerst met zijn alle bij elkaar. Oma, opa, tantes, ooms, neefjes, nichtjes. Geweldig vond ik dat. Maar na verloop van tijd valt dat een beetje weg. In 1997 is mijn opa overleden, en in 2010 mijn oma. En ik denk dat de ouders vaak de grootste reden zijn dat de familie bij elkaar blijft. Mijn vader is echter één van twee kinderen. Dat was toch echt in dezelfde tijd, dus zo normaal was het dan misschien niet? Hoe vervelend en jammer ook, met de familie van mijn vaders kant hebben we niet zo'n sterke band. We zien elkaar met verjaardagen. Nou moet ik zeggen dat het wel twee compleet verschillende families zijn en zo zijn mijn ouders ook vrij verschillend.

Er wordt altijd gezegd dat ik het meeste op mijn vader lijk. Mijn vader is de meest handige man die ik ken. In ons huis heeft hij alles verbouwd! Keuken, badkamer, toilet, alles heeft mijn vader geplaatst. Maar ook mijn vaders vader heeft ons goed geholpen. Mijn vader is een handige en goede klusser, dat heeft hij vast van zijn vader geërfd. In dat opzicht lijk ik absoluut niet op mijn vader, ik ben alles behalve handig. Toch lijk ik op mijn vader. Dat uitleggen is een beetje moeilijk. Maar ik lijk ook op mijn moeder, mijn vriend herinnert me daar soms aan. Mijn moeder is een regeltante, dat ben ik ook wel soms. Het "we zien wel" kan ik me soms heel erg aan irriteren, vaak wil ik van te voren afspraken maken, zodat ik weet waar ik aan toe ben. Nu is mijn moeder een perfectionist en ik zou graag willen zeggen dat ik dat ook ben, in sommige dingen misschien wel, maar het huishouden bijvoorbeeld niet. Mijn moeder kan zich vreselijk ergeren aan rommel, ik weet niet zo goed waarom, maar het is zo. Ik heb daarentegen helemaal niets van. Ik ben vaak een vreselijke luilak wat huishouden betreft. Ik heb daar allemaal geen zin in. Dat betekent niet dat ons huis een varkensstal is, ik doe het wel, maar niet zo fanatiek als mijn mamalief.

Ik ben de oudste, ik heb nog een zusje van drie jaar jonger, en zeer beschermend opgevoed. Onze basisschool stond naast ons huis, het was letterlijk één straat oversteken, maar heel lang mocht ik niet alleen naar school. Op de middelbare school werd ik jaren voor toetsen overhoord. Als ik weg wilde, met vriendinnen, of later met mijn vriend, vroeg ik dat altijd. Dat heb ik tot mijn twintigste nog gedaan volgens mij. Normaal was dat voor mij. Daar botste het wel eens met mijn lieve man en mijn schoonmama. Hij is namelijk erg vrij opgevoed. Maar je leert elkaar accepteren.

Mijn ouders hebben altijd het beste met me voor gehad en nog steeds en gaan door het vuur voor mij. Ze doen alles voor me en ik zou ze voor geen seconde willen missen.

Your first love

Dag 2 van de 30 days tag. Mijn eerste liefde. Ik vind dat moeilijk omschrijven, want wie was nou echt mijn eerste liefde? Maar ik ga het toch proberen.

Ik heb nooit zoveel vriendjes gehad, ik had wel altijd vakantievriendjes. Maar dat stelde niet zoveel voor, dat was drie weken leuk en daarna was het over. Toen ik 16 was en mijn verkering met mijn oude beste vriend na 4 weken over was leerde ik een jongen kennen. Hij was de vriend van het vriendje van mijn beste vriendin. Volgen jullie het nog? Die vriendin en ik gingen dat jaar over van de ene korfbalvereniging naar de ander, simpelweg omdat we het niet meer leuk vonden waar we zaten. En die vriend van haar en zijn vriend korfbalden dus bij die andere club.

Ik leerde hem kennen, vond hem leuk en hij mij blijkbaar ook, dus kregen we verkering. Blijft een stom woord 'verkering'. De hoe en wat, het leifdesverhaal dat ik toentertijd aan al mijn vriendinnen vertelde, weet ik niet eens meer precies. Maar goed, ik was echt verliefd, daarom noem ik hem als first love. Het duurde echter maar 5 maanden, hij had het gevoel niet meer. Ik denk dat dat nummer 1 van uitmaaksmoesjes is van de mannen. Ik was diep bedroefd, had soms misschien nog de hoop dat het goed zou komen. Ik ben er echt maanden verdrietig van geweest, dus denk ik dat dit mijn eerste liefde was. Niet mijn grote liefde, echt serieus was het niet. Maar wel mijn eerste verliefdheid.

Achteraf ben ik hem dankbaar, want Erwin, the love of my life, mijn grote serieuze liefde, was een goede vriend van hem. En zo heb ik hem leren kennen :-)

Introduce yourself

Dag 1 van de 30 days tag. Mezelf voorstellen. Meestal zijn dat de standaard dingen: naam, leeftijd, studie en interesses. Ik wil toch proberen iets meer van mezelf te vertellen.

Suzanne, aangenaam. Ik ben 23 jaar en in december word ik 24. Ik studeer journalistiek, na een bachelor Taal- en Cultuurstudies en een premaster kan ik in nu in september echt aan de master aan de VU beginnen. Ik woon nu bijna een jaar samen met mijn vriend. Ik heb het in mijn blog wel vaker over mijn vriend, maar nog nooit zijn naam genoemd. Erwin, bijna 25 jaar, logistieke planner iets. Nu is hij eigenlijk material controller, klinkt veel chiquer vind je niet? Hij heeft nu een baan waar voor hij voor projecten over de wereld wat meer gaat reizen. Leuk voor hem, wat minder voor mij. Hij was nu maar één nachtje weg en ik vond het helemaal niets. Hoe ga ik dat ooit overleven als hij een paar weken weg moet?! Maar goed, dat is mijn vriend. Verder werk ik na 3 jaar Albert Heijn en 3 jaar C1000 nu als receptioniste bij een zorgcentrum. En ik geef bijles wiskunde.

Op de middelbare school vond ik schrijven altijd erg leuk en wiskunde. Maar ik had wiskunde A gedaan, dus als ik wiskunde wilde gaan studeren moest ik eerst een bijspijkeringscursus doen. Dus besloot ik een brede taal opleiding te gaan volgen en zodoende kwam ik op mijn droom om journalist te worden. Op een gegeven moment ben ik gaan bloggen, voor mezelf omdat ik schrijven leuk vind. Ik heb diverse blogs gehad en bij verschillende hosts geschreven. Is een eigenschap van mij: ben nooit helemaal tevreden, andermans dingen lijken altijd perfect, maar die van mij niet. Een kronkel ;-) Ik moet soms leren wat meer tevreden met mijzelf en mijn dingen te zijn, heb daar geen reden voor om dat niet te zijn.

Ik ben nog bezig mijn 'about' pagina te schrijven, dus daar komt nog veel meer over mij te staan, maar voor nu is dit wel even voldoende. Dit ben ik. Nu wil ik dit moment meteen even aangrijpen om de volgende vraag te stellen: wie ben jij? Ik ben razend benieuwd naar mijn lezers, dus comment even en stel jezelf kort voor :-)

30 days

Ik heb deze tag al op verschillende blogs langs zien komen en heb het lijstje al een tijdje in mijn concepten staan. Wilde er graag aan beginnen, maar het idee om verplicht elke dag te posten, wist ik niet of ik dat wel zou halen. Maar bij deze wil ik hem nu toch doen. Ben benieuwd of mensen deze posts interessant vinden om te lezen. Het is vrij persoonlijk, maar dat is mijn hele blog ook, dus what the hell.

Dit is het rijtje, ik zal proberen elke dag een nieuwe post van deze tag te posten, maar ik wil tussendoor ook andere stukjes blijven schrijven.

• Day 01 – Introduce yourself
• Day 02 – Your first love
• Day 03 – Your parents
• Day 04 – What you ate today
• Day 05 – Your definition of love
• Day 06 – Your day
• Day 07 – Your best friend
• Day 08 – A moment
• Day 09 – Your beliefs
• Day 10 – Your siblings
• Day 11 – What you wore today
• Day 12 – What’s in your bag
• Day 13 – This week
• Day 14 – What you wore today
• Day 15 – Your dreams
• Day 16 – Your first kiss
• Day 17 – Your favourite memory
• Day 18 – Your favourite birthday
• Day 19 – Something you regret
• Day 20 – This month
• Day 21 – Another moment
• Day 22 – Something that upsets you
• Day 23 – Something that makes you feel better
• Day 24 – Something that makes you cry
• Day 25 – A first
• Day 26 – Your fears
• Day 27 – Your favourite place
• Day 28 – Something that you miss
• Day 29 – Your aspirations
• Day 30 – One last moment

Countdown tag

Op de blog van Kim kwam ik deze tag tegen en vond hem zo leuk dat ik hem heb overgenomen.

10 dingen over mij

1. Ik ben een kluns en soms een beetje lomp
2. Ik ben een vreselijke snoeperd
3. Serieverslaafd
4. Van ruzies krijg ik buikpijn
5. Ik heb een discipline probleem wat waarschijnlijk ook met mijn luiheid te maken heeft.
6. Ik ben heel lui vooral wat huishouden betreft
7. Ik heb een pigmentvlek op mijn bovenbeen dat vanaf mijn ogen op de landkaart van nederland lijkt
8. Met mijn portemonnee verzameling kan ik een winkeltje beginnen
9. Ik ben een nagelbijter waarbij nagellak een oplossing is maar waar ik soms te lui voor ben om op te doen
10. Ik kan heel ongeduldig zijn, bijvoorbeeld met toekomstige koopjes kan ik vaak niet wachten en wil ik het NU!

9 dingen die ik leuk vind

1. Korfballen
2. Bloggen
3. Fotografie
4. Tv-series
5. Nagellak
6. Zwemmen
7. De zon
8. Wiskunde
9. Guess

8 dingen die ik niet leuk vind

1. Hardlopen
2. Huishouden
3. Ruzie
4. Veel soorten groenten
5. Afvallen
6. Regen
7. Prikkende beesten (denk aan muggen en wespen)
8. Electronica dat niet doet wat ik wil (lees: telefoon, computer)

7 plekken waar ik graag ben

1. Thuis
2. Op het strand
3. Guess winkel
4. Buiten 'chillen' met vriendinnen
5. Terrasje in de zon
6. In het park of in een grote tuin
7. In de auto keihard met de muziek meeblerren

6 manieren om mijn hart te winnen

1. Ontbijtje op bed
2. Zomaar een bosje bloemen
3. In elkaars armen in slaap vallen
4. Door mijn haar 'kriebelen'
5. Me laten lachen
6. Me verrassen met een weekend of dagje weg

5 plekken waar ik nog heen wil

1. Disneyland
2. New York
3. Wenen
4. Berlijn
5. Milaan

4 dingen waar ik niet zonder kan

1. Telefoon
2. Handencrème
3. Familie en vrienden
4. Lachen

3 van mijn lievelingsliedjes

1. Alphabeat - Fascination
2. Don Omar - Danza Kuduro
3. Lasgo - Gone

2 wensen

1. Genoeg geld hebben om veel Guess artikelen te kunnen kopen
2. Journalist worden.

1 laatste woord

Carpe diem!

Nanny for an hour

Afgelopen maandag, nadat ik weer voor het eerst na de vakantie had gewerkt, heb ik Becca uitgelaten. Becca is de hond van mijn schoonmoeder, ze is een lieve, oude, soms wat stomme en Oost-Indisch dove hond. Ze is part of the family en ik besefte me laatst dat mocht ze er ooit niet meer zijn, ik haar toch wel zal missen. Zelf heb ik nooit huisdieren gehad, behalve vissen. Niet dat ik het vreselijk vond dat ik geen hond of kat mocht, maar ik had het niet. Moeders is namelijk heel erg allergisch, dus dan wordt het lastig. Gek dat je je aan een beest zo kan hechten.

Nadat ik Becca had uitgelaten liep ik naar huis. Ik besloot nog even naar de Action en de Big Bazar te gaan en naar de HEMA voor een nieuwe agenda. Prulleria noemt mijn vriend dat. Na 50 meter bedacht ik me om even op een bankje te gaan zitten, genieten van de zon en de kleine kinderen die op het schoolplein speelden. Eigenlijk is dat een smoes om te zeggen dat ik moe ben, maar dat zeggen we niet. Ik plofte naast de school neer en er kwam een klein meisje naar me toe. Ze was niet aan het spelen op het schoolplein, maar ze kwam met haar mooie roze fiets en een grote doos op me af gelopen. Donkerbruin haar, grote mooie ogen. Of dat ik ook op iemand aan het wachten was? Zij wel, dit was de eerste groep op het schoolplein, dan kwamen er nog twee en dan kon zij. Want ze wilde zand in haar doos doen en ik gok dat ze dat zand uit de zandbak moest gaan halen.

Ze was vier jaar en heette Naomi huppeldepup. Ze was bij haar opa en oma, haar oma sloeg ons vanaf de tweede verdieping van het balkon gade, omdat haar moeder aan het werk was. Ze vertelde me haar hele levensverhaal en vroeg naar de mijne. Wat ik allemaal in mijn tas had, of ze mocht kijken, waar ik woonde, wat ik dan hier deed? Toen ik wilde gaan vroeg ze me met grote puppyogen of ik niet nog even wilde blijven zitten, we hadden de grootste lol. We speelden nog "ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is...". Ik denk dat ik daar zeker een uur met Naomi heb gezeten. Het voelde alsof ik haar al jaren kende en gewoon haar oppas was.

Zoiets maak je toch niet zomaar mee? Ik vond het in ieder geval erg bijzonder en heb er erg van genoten. Ik houd van kinderen. Ik bedacht me zelfs om mijn oppas-profiel van jaren jaren oud te updaten, maar ik heb daar geen tijd voor. Misschien moet ik daar tijd voor maken? Doen wat je leuk vind.

Uitgerust en gekleurd

Afgelopen zaterdagavond zijn mijn vriend en ik terug gekomen van onze welverdiende, heerlijke, te korte vakantie. Twee weken chillen, zon, zee en strand heeft me heel goed gedaan. Ik hoor van veel mensen dat ik er goed, beter uit zie. Uitgeruster. Ik was er blijkbaar toch echt aan toe en daarnaast is de zon goed geweest voor mijn bleke huid.

We hebben het heerlijk gehad. Montalivet, Zuid-Frankrijk aan de westkust, de oceaan, pak hem beet 1000 km rijden. Gemiddeld tussen de 25 en 30 graden, een zonnetje, wat wil je nou nog meer? We stonden op een camping in een stacaravan. De zon stond 's morgens NIET op de slaapkamer, wat heerlijk was, wat hebben wij uitgeslapen! Dan was het lekker een stokbroodje eten en op naar het strand. We hebben een lekker kleurtje, wat gewandeld, twee steden gezien, maar vooral heel veel gechild! 's Avonds was het lekker buiten eten, wat drinken, potje kaarten en dan naar binnen. Het koelde nog vrij snel af.

Ik had mijn netbook bij me en heb een dagboek bijgehouden. Verder stond daar de drie seizoenen van Sons of anarchy op, waar we erg blij mee waren. Elke avond, als het afkoelde en we naar binnen gingen, kaartten we vaak even en daarna en paar afleveringen sons. Heerlijk! Gewoon relaxed. Echt uitgaan zat er namelijk niet in. Nu ben ik niet zo heel erg uitgaanderig, maar op een terrasje wat drinken vind ik wel gezellig. Maar het dorp was uitgestorven. Nadat we een dag naar Bordeaux zijn geweest, besloten we in Montalivet uit eten te gaan. Toen we om half negen het dorp in reden merkten we tot onze schrik op dat er niets meer open was. Één restaurant bij het strand nog wel, dus hebben we daar maar gegeten. 's Avonds wat drinken was dus geen optie. Ik had het idee dat het er gewoon niet zo toeristisch was, maar mijn vriend dacht dat het door het voorseizoen kwam. Nu moet ik eerlijk toegeven dat de tweede week het iets drukker werd, maar toch was het een klein dorp dat niet op de kaart stond.

Als echte Nederlanders hebben uiteraard altijd te klagen. Zo ook over de Fransen, vooral mijn boyfriend dan. Hij vindt het afschuwelijk volk en ook ik ben geen favoriet. Niemand sprak daar Engels, en nu nu heb ik wel 6 jaar Frans gehad op het VWO het blijft toch moeilijk. Ik kan dan best wat zinnen uitspreken, maar op het moment dat de mond van de Fransman open gaat ben ik het kwijt. "Lentement" heeft dan blijkbaar ook geen zin. Het gaat simpelweg te snel, ze plakken woorden aan elkaar vast. Ik heb dan twee of drie woorden opgevangen in een hele alinea geklets. Ze zullen ook niet hun best doen voor jou als je het niet begrijpt. Ik zal het onthouden als ik een fransman in Holland tegenkom. Ik zal stug Nederlands blijven praten op mijn allersnelst, gna gna...

Mijn echte boosheid op de fransen kwam aan het eind van onze vakantie. We hadden bij aankomst 200 euro borg moeten betalen, wat ik al belachelijk veel vond. Bij het uitchecken zaterdag ochtend vroeg, ging een dame de woning inspecteren. Elke hoek, elke kamer, elk boordje en bestek werd gecontroleerd. Dit was me al wat 'much' maar goed. Ze was niet tevreden, ondanks dat we toch echt alles netjes achterlieten. Niet dat ik had gestoft, gesopt en gedweild, maar kom op! Ze hield 30 euro van onze borg in, voor schoonmaakkosten. Mevrouw sprak uiteraard geen woord engels, dus kwam de chef erbij. Tegen hem kon ik Engels tekeer gaan. Ik vond het teveel geld en ik zei dat ik binnen 10 minuten had schoongemaakt als het zou moeten en dat ze niet moesten doen alsof het een zwijnenstal was. Maar het enige antwoord dat ik kreeg was dat we het netjes hadden aangetroffen en dus netjes moesten achterlaten. Ik deed er niets aan, als je moet betalen kan je weigeren, maar dit was borg. Hij gaf gewoon simpelweg minder terug. In de auto heb ik me nog een hele tijd boos zitten maken, ik vond het absurd en ongelooflijk! Alsof die dames worden getraind om dingen te zoeken, arghhhh, ik word gewoon weer boos!

Ik heb aardig wat te klagen gehad, maar we hebben het wel echt heerlijk gehad! Mooi weer, zon zee strand op 100 meter afstand, wat wil je nog meer?! En al met al zijn we toch goed bijgekomen en bijgekleurd :-)