Your best friend

Ik was geen miss popular op school. Ik had geen hordes aan vriendinnen. Ik had een paar goede vriendinnen. Maar dat was prima, ik had liever een paar goede vriendinnen dan heel veel mindere vriendinnen. Voor mij is een vriend of vriendin iemand die altijd voor je klaarstaat, die je accepteert zoals je bent, waar je jezelf bij kan zijn. Na de middelbare school toen we allemaal onze eigen kant op gingen merkte ik dat mijn goede vriendinnen, helemaal niet zulke goede vriendinnen waren. Ik heb vele pogingen gedaan voor een get together. Maar op een gegeven moment kwam ik erachter dat die pogingen niet werden beantwoord. Het is simpel, in een vriendschap moet het van beide kanten komen. Dat kwam het niet, dus uiteindelijk - en geloof me ik heb lang volgehouden - heb ik ook mijn best niet meer gedaan. Ik heb dan langer contact gehad met mijn beste vriendin, maar ook dat verdween. Het is graag of niet. Ze kregen een ander leven met studie, kamers, andere vrienden en ik paste daar niet meer bij. Of ze hadden daar geen behoefte aan. Met één vriendin heb ik echter contact gehouden, mijn maatje van de basisschool. Maar ook daar ben ik pas geleden mee gestopt. Ik werd het zat dat het altijd van mijn kant moest komen, dus liet ik niets van me horen, in afwachting of zij dan mij eens zou contacten. Maar helaas.

Nu heb ik een groepje vriendinnen waar ik het heel gezellig mee heb, maar één steekt erbuiten waarvan ik kan zeggen dat is mijn beste vriendin. Zij is grappig, gek, lief, aardig en staat altijd voor me klaar. Ik kan met haar praten, met haar lachen. Zelfs als we elkaar een tijdje niet gezien of gesproken hebben is het dan weer als vanouds. Het is nooit ongemakkelijk of vreemd. Nooit het idee dat ik haar niets te vertellen heb. Het is grappig want ze is sinds kort begonnen mijn blog te lezen. Dus ik denk dat ze dit ook wel leest, zou wel leuk zijn. Ze weet wel hoe ik over haar denk, zij is mijn beste maatje.

Jessica, ik heb haar leren kennen op de korfbal. Het is grappig want ze was een goede vriendin van mijn zusje. Ik weet niet meer zo goed hoe het is gegaan, maar ze werd mijn vriendin. Één van de weinige vriendinnen die ik heb die mij ook eens contact uit het niets. Waarbij het dus wel van twee kanten komt. Het kan dus wel. Ik heb altijd de grootste lol met haar, ik denk dat mijn gekste en grappigste herinneringen met haar te maken hebben. Maar ik kan ook goed met haar praten. En ik denk dat dat een goede vriend of vriendin maakt. Iemand waar je op aan kan, waar je mee kan praten en kan lachen en bovenal waar je eerlijk tegen kan zijn. Ik heb het gevoel dat ik haar alles kan vertellen. Ze is de meest nuchtere en eerlijke persoon die ik ken. Als ze iets stom vindt, zegt ze dat. Heerlijk vind ik dat. De ideale persoon voor een eerlijk antwoord bij kleren passen. Daarnaast is ze een ontzettende slimme meid, waar ik me soms dom naast voel (vooral bij de weg zoeken) en ik zou willen dat ze daar wat meer mee deed. Het probleem is alleen dat ze een hekel heeft aan school. Maar zij komt er wel. Over tien jaar heeft ze een topbaan met een goede opleiding.

Dit was dan wel genoeg gevlij. Ik ben ontzettend blij met mijn BF en ik hoop dat ze dat nog lang blijft.