Wauw! Dat is moeilijk. Zoveel herinneringen. Maar de allerbeste? Ik kies er gewoon een paar.
Het was nog in mijn middelbare school tijd. Ik denk in mijn laatste jaar. Ik was me in mijn kamer aan de klaarmaken voor een schoolfeest. Toen ging de deurbel, van nieuwsgierigheid vroeg ik wie is dat? Het bleek mijn tante te zijn. We wonen in een flat dus ik bedoel de beneden-bel. Ik druk verder met mijn haar en make-up. Als ik op kijk staat daar mijn vriendje, Erwin, met een bos bloemen in zijn hand. Wauw! Hij is absoluut niet zo romantisch, maar op dit soort momenten ben ik zo blij dat hij de mijne is. Het zijn de kleine dingen, zoals afgelopen zaterdagavond. Ik kwam thuis van wat drinken met een vriendin, ging in bed liggen en vond een klein briefje op mijn kussen. Iemand anders heeft misschien een vriend die rozenbladeren voor haar neer legt, heel vaak zomaar een bosje bloemen geeft, of iets anders. Maar juist omdat het romantische niet zo in Erwin zit, word ik van dit soort momenten heel blij!
Mijn vriendinnen-moment is van heel lang geleden. Ik weet niet precies hoe lang geleden. Het was een zaterdagavond in een periode dat we nog 'hangjeugd' waren. Erwin had een hoop buiten vrienden. Je weet wel, het beeld van allemaal gasten op een bankje buiten met bier. Niemand in de weg, maar wel 'hangend'. Dus toen ik zijn vriendin werd ging ik wel eens mee en leerde ik ze kennen. Er waren ook meisjes bij, dus zo maakte je vriendinnen. Op een gegeven moment kende iedereen elkaar. Erwin's vrienden, mijn vriendinnen, met zijn allen 'hangend' bij elkaar. Op deze beruchte avond zaten we met zijn allen op een bankje met een drankje erbij. We gingen naar de stad, want daar was vuurwerk. Laatst zei ik nog tegen een vriendin, die er toen ook bij was, dat als ik één avond moet uitkiezen dat geweldig was het deze avond zou zijn. Dit soort avonden zijn er niet meer bij, we worden natuurlijk wel ouder maar soms vind ik het wel jammer. Het hoeft van mij niet meer elke week, maar af en toe kan best leuk zijn. Ik ga dan wel met mijn vriendinnen uit en Erwin met zijn vrienden. Maar zo met zijn allen is er niet meer bij.
Nou heb ik met mijn beste maatje wel meerdere favoriete herinneringen. Omgaan met haar zorgt altijd voor leuke ervaringen. Met haar maak je altijd wel iets mee. Echt waar. Het is haar gave. Maar als ik er één uit moet pakken is dat toch wel ons Outland avontuur. Outland is een discotheek bij ons in de buurt, niet in de stad, maar 10 minuutjes fietsen. Daar was het foute feest. Als jullie het nog niet wisten, I love meebler-muziek. Dus dit feest is mijn ding. Nu was ik nog nooit 'doorzon' geweest, zij al heel vaak, party-animal dat ze is. Dus besloten we die avond doorzon te gaan. Kwam mooi uit want de volgende morgen om 9:00 uur hadden we kantinedienst op de korfbalvereniging. Na het feest fietsten we richting een vriendin om haar thuis te brengen. Daar hebben wij samen een paar uur voor de deur op het speelplein gehangen. Vervolgens naar haar huis voor een douche, een ontbijtje en door naar de korfbal. Dit is een van de dingen die ik nooit zal vergeten.
In april dit jaar ben ik 5 dagen naar Londen geweest met mijn moeder. Een cadeautje voor mijn bul. Nu zijn mijn moeder en ik niet altijd beste vriendinnen geweest. Ik kan wat opstandig zijn en mijn moeder soms wat streng. Maar dat heeft me wel gebracht waar ik nu ben. Op dat moment was het ruzie en absoluut niet leuk, maar achteraf kan ik zeggen dat ik haar dankbaar ben. Dit is mijn favoriete herinnering aan mijn moeder omdat deze week we het samen heel leuk hebben gehad. Ik het idee had dat we overal over konden praten zonder dat het vervelend werd. We hebben gepraat, ook over de dingen die voor mij minder leuk waren. Fijn was dat!
Voor mijn zusjes verjaardag vorig jaar kreeg ze van mij een dagje weg. Waarheen wist ze niet. We vertrokken 's morgen naar de Zwaluwhoeve, een wellnessresort in Harderwijk. Maar ze had geen idee. Onderweg maar raden, prachtig was dat. Zelfs bij de afslag en voor de deur zelf had ze geen idee. Toen ik het haar vertelde waar we waren en wat we gingen doen, had je haar gezicht moeten zien. Dat was goud waard. Daar had ik een foto van moeten maken. Maar het staat in mijn geheugen gegrift. Het was een fantastische dag, samen maar ook voor onszelf. Heerlijk tot rust gekomen en Dr Fish aan onze voeten gehad, wat een hele ervaring was!
 |
| Bron |
Het was nog in mijn middelbare school tijd. Ik denk in mijn laatste jaar. Ik was me in mijn kamer aan de klaarmaken voor een schoolfeest. Toen ging de deurbel, van nieuwsgierigheid vroeg ik wie is dat? Het bleek mijn tante te zijn. We wonen in een flat dus ik bedoel de beneden-bel. Ik druk verder met mijn haar en make-up. Als ik op kijk staat daar mijn vriendje, Erwin, met een bos bloemen in zijn hand. Wauw! Hij is absoluut niet zo romantisch, maar op dit soort momenten ben ik zo blij dat hij de mijne is. Het zijn de kleine dingen, zoals afgelopen zaterdagavond. Ik kwam thuis van wat drinken met een vriendin, ging in bed liggen en vond een klein briefje op mijn kussen. Iemand anders heeft misschien een vriend die rozenbladeren voor haar neer legt, heel vaak zomaar een bosje bloemen geeft, of iets anders. Maar juist omdat het romantische niet zo in Erwin zit, word ik van dit soort momenten heel blij!
Mijn vriendinnen-moment is van heel lang geleden. Ik weet niet precies hoe lang geleden. Het was een zaterdagavond in een periode dat we nog 'hangjeugd' waren. Erwin had een hoop buiten vrienden. Je weet wel, het beeld van allemaal gasten op een bankje buiten met bier. Niemand in de weg, maar wel 'hangend'. Dus toen ik zijn vriendin werd ging ik wel eens mee en leerde ik ze kennen. Er waren ook meisjes bij, dus zo maakte je vriendinnen. Op een gegeven moment kende iedereen elkaar. Erwin's vrienden, mijn vriendinnen, met zijn allen 'hangend' bij elkaar. Op deze beruchte avond zaten we met zijn allen op een bankje met een drankje erbij. We gingen naar de stad, want daar was vuurwerk. Laatst zei ik nog tegen een vriendin, die er toen ook bij was, dat als ik één avond moet uitkiezen dat geweldig was het deze avond zou zijn. Dit soort avonden zijn er niet meer bij, we worden natuurlijk wel ouder maar soms vind ik het wel jammer. Het hoeft van mij niet meer elke week, maar af en toe kan best leuk zijn. Ik ga dan wel met mijn vriendinnen uit en Erwin met zijn vrienden. Maar zo met zijn allen is er niet meer bij.
Nou heb ik met mijn beste maatje wel meerdere favoriete herinneringen. Omgaan met haar zorgt altijd voor leuke ervaringen. Met haar maak je altijd wel iets mee. Echt waar. Het is haar gave. Maar als ik er één uit moet pakken is dat toch wel ons Outland avontuur. Outland is een discotheek bij ons in de buurt, niet in de stad, maar 10 minuutjes fietsen. Daar was het foute feest. Als jullie het nog niet wisten, I love meebler-muziek. Dus dit feest is mijn ding. Nu was ik nog nooit 'doorzon' geweest, zij al heel vaak, party-animal dat ze is. Dus besloten we die avond doorzon te gaan. Kwam mooi uit want de volgende morgen om 9:00 uur hadden we kantinedienst op de korfbalvereniging. Na het feest fietsten we richting een vriendin om haar thuis te brengen. Daar hebben wij samen een paar uur voor de deur op het speelplein gehangen. Vervolgens naar haar huis voor een douche, een ontbijtje en door naar de korfbal. Dit is een van de dingen die ik nooit zal vergeten.
In april dit jaar ben ik 5 dagen naar Londen geweest met mijn moeder. Een cadeautje voor mijn bul. Nu zijn mijn moeder en ik niet altijd beste vriendinnen geweest. Ik kan wat opstandig zijn en mijn moeder soms wat streng. Maar dat heeft me wel gebracht waar ik nu ben. Op dat moment was het ruzie en absoluut niet leuk, maar achteraf kan ik zeggen dat ik haar dankbaar ben. Dit is mijn favoriete herinnering aan mijn moeder omdat deze week we het samen heel leuk hebben gehad. Ik het idee had dat we overal over konden praten zonder dat het vervelend werd. We hebben gepraat, ook over de dingen die voor mij minder leuk waren. Fijn was dat!
Voor mijn zusjes verjaardag vorig jaar kreeg ze van mij een dagje weg. Waarheen wist ze niet. We vertrokken 's morgen naar de Zwaluwhoeve, een wellnessresort in Harderwijk. Maar ze had geen idee. Onderweg maar raden, prachtig was dat. Zelfs bij de afslag en voor de deur zelf had ze geen idee. Toen ik het haar vertelde waar we waren en wat we gingen doen, had je haar gezicht moeten zien. Dat was goud waard. Daar had ik een foto van moeten maken. Maar het staat in mijn geheugen gegrift. Het was een fantastische dag, samen maar ook voor onszelf. Heerlijk tot rust gekomen en Dr Fish aan onze voeten gehad, wat een hele ervaring was!
