A moment

Een moment. Een jaar, een maand, een week, een dag, een uur of een paar seconde. Een moment. Het leven bestaat uit miljoenen momenten en nu moet ik er één kiezen en daarover schrijven? Oké.

Gisteravond. Eerst zal ik even melden dat ik absoluut geen ochtendmens ben. Dus twee dagen zeven uur beginnen met werken is een vreselijke straf. En daarnaast moet ik zeggen dat ik afschuwelijk slecht tegen te weinig slaap kan. Minder dan 8 uur slaap per nacht en ik ben niet te genieten. En aangezien ik afgelopen keren dat ik kwart voor zes mijn wekker moest zetten ik later dan half tien ben gaan slapen, was ik gisteren compleet afgetuigd. Zelfs de trappen naar huis, derde verdieping, waren vreselijk vermoeiend. De gedachte om 's avonds te moeten trainen zorgde voor tranen in mijn ogen. Je kan zeggen 'aansteller', maar wat je moet weten is dat als ik moe word ik heel snel moet huilen. Erwin zegt dan al dat hij voorzichtig doet.

Dus gisteravond, na het eten, moest ik om half zeven mijn pyjama aan gaan trekken. Orders van het vriendje. Ik heb lekker bij hem op de bank gelegen, rond half negen ben ik in slaap gevallen, een beetje weggedommeld. En hier komt mijn moment, ondanks dat je slaapt, slaap je niet helemaal. Daarom noem ik het wegdommelen. Dus terwijl ik bij mijn vriendje op schoot lig, voel ik hoe hij heel lief over mijn wangen wrijft en in mijn haar kriebelt. Het zijn momenten als deze dat ik weer die kriebels in mijn buik voel, dat mijn hart een slag overslaat.

Ze zeggen wel eens dat verliefd zijn op den duur overgaat in houden van. Ik houd van mijn Erwin, maar momenten als deze voel ik me weer helemaal verliefd.